Panno święta, co Jasnej bronisz Częstochowy
I w Ostrej świecisz Bramie! Ty, co gród zamkowy
Nowogródzki ochraniasz z jego wiernym ludem!
Jak mnie dziecko do zdrowia powróciłaś cudem…
Tak nas powrócisz cudem na Ojczyzny łono.
Tymczasem, przenoś moją duszę utęsknioną
Do tych pagórków leśnych, do tych łąk zielonych,
Szeroko nad błękitnym Niemnem rozciągnionych;
Do tych pól malowanych zbożem rozmaitem,
Wyzłacanych pszenicą, posrebrzanych żytem…
(Adam Mickiewicz. Pan Tadeusz)
Słowo „maj” stanowi nie tylko nazwę miesiąca, lecz określenie młodej zieleni. „Chwalcie łąki umajone, góry, doliny zielone. Chwalcie cieniste gaiki, źródła i kręte strumyki” mówi pieśń sławiąca Maryję. W kościołach mai się ołtarze, przybiera się też kwiatami przydrożne kapliczki i krzyże. W maju wszystko budzi się do życia. Miesiąc maj jest w szczególny sposób poświęcony Maryi – Matce Boga i naszej Matce. Niemal w każdym kościele i w każdej kaplicy w Polsce przez cały ten miesiąc gromadzi się lud wierny, by wspólnie z kapłanami modlić się do Boga za wstawiennictwem Matki Najświętszej, odśpiewując Litanię Loretańską. Trzeciego maja obchodzimy uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, głównej Patronki naszej Ojczyzny. W tym dniu obchodzimy także rocznicę uchwalenia Konstytucji Trzeciego Maja. W maju wypada także uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoła. Świętowanie tej uroczystości związane jest ze świętowaniem Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego, a obchodzimy ją zawsze w poniedziałek po Niedzieli Zesłania Ducha Świętego. Natomiast 24 maja obchodzimy wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Wspomożycielki Wiernych, a 31 maja – święto Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny.
Jak da się zauważyć, cały maj jest przeplatany świętami maryjnymi i nie bez powodu mówi się, że jest on miesiącem Jej poświęconym… Szczególnie u nas, w Polsce! W naszym Kraju! W naszej Ojczyźnie! Pośród Polek i Polaków!
Coś dla dzieci…
…I nie tylko