APEL DO CHORYCH
z okazji XXVI Światowego Dnia Chorego
(11 lutego 2018)
Ojciec Święty Franciszek w tegorocznym orędziu z okazji XXVI Światowego Dnia Chorego prowadzi nas do kontemplacji Maryi stojącej pod krzyżem. Wątkiem wiodącym papieskiej refleksji są słowa testamentu z krzyża skierowane do Maryi i do Jana: „«Oto syn Twój (…) Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie (J 19, 26-27)”.Według papieża Franciszka „niewysłowione cierpienie krzyża przeszywa duszę Maryi (por. Łk 2, 35), ale Jej nie paraliżuje. Przeciwnie, zaczyna się dla Niej, jako Matki Pana, nowa droga poświęcenia. Jezus na krzyżu troszczy się o Kościół i o całą ludzkość, a Maryja jest powołana do dzielenia tej Jego troski. Dzieje Apostolskie, opisując wielkie wylanie Ducha Świętego w dniu Pięćdziesiątnicy, ukazują Maryję, która zaczęła wykonywać swoje zadanie w pierwszej wspólnocie Kościoła. Zadanie, które nigdy się nie kończy”(Papież Franciszek, Orędzie na Światowy dzień chorego 2018 r. nr 2).
Umiłowani Siostry i Bracia: chorzy, starsi i w podeszłym wieku! Zbliżając się do obchodów Dnia Chorego, chciałbym zwrócić się do Was ze słowami podziękowania i prośby.
Najpierw dziękuję za wszelkie przejawy duchowego wsparcia, jakie przez swoje modlitwy i cierpienia wyrażacie wobec biskupów, kapłanów, sióstr zakonnych i kleryków posługujących w naszej Archidiecezji i poza nią. Dziękuję także za Waszą modlitwę, która „oplata” wszelkie inicjatywy duszpasterskie, w których, pomimo choroby czy ograniczeń związanych z wiekiem, staracie się uczestniczyć osobiście lub duchowo. Wasze świadectwo wiary, ukazywane poprzez codzienną modlitwę, splecione różańcem dłonie, przyjmowane Komunie Święte, czy wreszcie mężne znoszone cierpienia, ofiarowane dla zbawienia własnego i osób bliskich Waszemu sercu, jest niezwykle cenne. Przez wasze cierpienie złączone z krzyżem Chrystusa stajecie się dla współczesnego świata świadkami wierności Bogu i Kościołowi, stróżami pamięci historii, cichymi i pokornymi orędownikami przed Bogiem. Wasza modlitwa i cierpienie stanowią ważny motyw ekspiacji i wynagrodzenia za grzechy świata.
Wyrażając wdzięczność za Waszą modlitwę i świadectwo cierpienia zwracam się do Was również z prośbą. Wspierajcie nadal swoimi cierpieniami i modlitwami naszą Archidiecezję, planowane inicjatywy duszpasterskie. Obejmijcie intencją modlitewną osoby będące z dala od Chrystusa i Jego Kościoła. W sposób szczególny pamiętajcie o tych młodych siostrach i braciach, którzy przygotowują się do przyjęcia sakramentu bierzmowania. Niech Wasza modlitwa w ich intencji nabierze charakteru duchowej adopcji i niech pomoże im wytrwać w wierze. Ci młodzi ludzie są bardzo zagrożeni nachalną propagandą łatwego i przyjemnego życia. Niektóre ich rodziny cierpią kryzysy i trudności wynikające z konfliktów, braku przebaczenia oraz zaniedbanej troski o życie sakramentalne i wzajemną miłość.
11 lutego br. rozpoczniemy w Archidiecezji Przemyskiej nowennę miesięcy przed obchodami jubileuszu 100. rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę. Proszę Was o duchowe wsparcie tej inicjatywy i szczególną modlitwę w tym dniu w intencji wszystkich mieszkańców naszej Ojczyzny.
Proszę Was, wspierajcie Waszych duszpasterzy i nasze parafie. Miejcie na uwadze sprawę powołań do służby Bożej: do Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu, do życia konsekrowanego i do pracy misyjnej. Zachęcam Was do comiesięcznej spowiedzi i Komunii Świętej, do praktykowania modlitwy różańcowej. Niech w modlitwie pomaga Wam Radio FARA i inne rozgłośnie katolickie. Poproście Waszych duszpasterzy o posługę sakramentalną, kiedy nie możecie osobiście uczestniczyć w spowiedzi i Mszy świętej pierwszopiątkowej czy świątecznej. Prośbę tę przekazujcie także przez Wasze Rodziny.
W cierpliwym i mężnym znoszeniu cierpień pamiętacie o Waszych duszpasterzach i osobach życia konsekrowanego, o wszystkich mieszkańcach naszej Archidiecezji, także o tych, którzy przebywają na emigracji.
Maryja cierpiąca, stojąca pod krzyżem, niech pouczy nas, jak patrzeć na cierpienie, jak je przyjmować i przeżywać. Niech Ona umocni Was swoim orędownictwem i dodaje otuchy w trudnych chwilach.
Wdzięczny za Wasze świadectwo wiary i zasługi przed Bogiem, które On sam zna, z serca Wam błogosławię: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego
